مردی بود قرآن میخواند و معنی قرآن را نمیفهمید.

 

دخترکوچکش از او پرسید :

 

چه فایده ای دارد قرآن میخوانی بدون اینکه معنی آن رابفهمی ؟!

 

پدر گفت : 

 

سبدی بگیر و از آب دریا پرکن و برایم بیاور.

 

دختر گفت : 

 

غیر ممکن است که آب درسبد باقی بماند.

 

پدر گفت : 

 

امتحان کن دخترم !

 

دختر سبدی که درآن زغال میگذاشتند گرفت و رفت به طرف دریا و امتحان کرد 

 

سبد را زیر آب زد و به سرعت به طرف پدرش دوید 

 

ولی همه آبها از سبد ریخت و هیچ آبی در سبد باقی نماند.

 

پس به پدرش گفت که هیچ فایده ای ندارد.

 

پدرش گفت :

 

دوباره امتحان کن دخترکم !

 

دختر دوباره امتحان کرد ولی موفق نشد که آب را برای پدر بیاورد.

 

برای بار سوم و چهارم هم امتحان کرد تا اینکه خسته شد و به پدرش گفت :

 

که غیر ممکن است ...

 

پس پدر به او گفت :

 

سبد قبلا چطور بود ؟!

 

اینجا بود که دخترک متوجه شد و به پدرش گفت : 

 

بله پدر قبلا سبد از باقیمانده های زغال کثیف وسیاه بود 

 

ولی الان سبد پاک و تمیز شده است.

 

پدر گفت : 

 

این حداقل کاری است که قرآن برای قلبت انجام میدهد.

 

پس دنیاوکارهای آن قلبت را از کثافتها پرمیکند ،

 

خواندن قرآن همچون دریا سینه ات راپاک میکند ،

 

حتی اگر معنی آنرا ندانی ...

 

 

دختر کوچولو به مهمان گفت ：

 

" میخوای عروسکامو بیارم ببینی ؟! "

 

مهمان با مهربانی جواب داد：

 

بله ... حتما ....

 

دخترک دوید و همه ی عروسک ها را آورد ...

 

بعضی از اونا واقعا با نمک بودن ...

 

ولی در بین اونا یک عروسک خیلی قشنگ دیگه هم بود.

 

مهمان از دخترک پرسید：

 

کدومشونو بیشتر از همه دوست داری ... ؟!

 

و پیش خودش فکر کرد حتما اونی که از همه قشنگ تره ...!!!

 

اما خیلی تعجب کرد 

 

وقتی دید دخترک به عروسک تکه پاره ای ک یک دست هم نداشت اشاره کرد

 

و گفت : 

 

" اینو "

 

مهمان با کنجکاوی پرسید：

 

اینکه زیاد خوشکل نیست ؟!

 

دخترک جواب داد：

 

" آخه اگه منم دوستش نداشته باشم دیگه هیشکی نیست که باهاش بازی کنه

 

اونوقت دلش می شکنه ! "

 

"مهربونی یعنی این …

 

زندگی فردا نيست ،

 

زندگی امروز است ،

 

زندگی قصه عشق است و اميد ،

 

صحنه ی غمها نيست.

 

به چه می انديشی ؟!

 

نگرانی بیجاست ،

 

عشق اينجا و تو اینجا و خدا هم اينجاست ،

 

پای در راه گذار،

 

راهها منتظرند ،

 

تا تو هر جا كه بخواهی برسی ،

 

پس رها باش و رها ،

 

تا نماند قفسی