ﺯﻧﯽ ﺧﺪﻣﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺍﻭﺩ(ع) ﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ :

ﺁﯾﺎ ﺧﺪﺍوند ﻋﺎﺩﻝ ﺍﺳﺖ ؟!

ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ :

ﻋﺎﺩﻝ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ،

ﭼﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﺭﺍ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﯽ ؟! 

ﺯﻥ ﮔﻔﺖ :

ﻣﻦ ﺑﯿﻮﻩ ﻫﺴﺘﻢ ﻭ ۳ فرزند دارم،

ﺑﻌﺪﺍﺯ ﻣﺪﺗﻬﺎ طناب ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻣﯿﺒﺮﺩﻡ

ﺗﺎ ﺑﺎ ﭘﻮﻟﺶ ﺁﺫﻭﻗﻪ ﺍﯼ ﺑﺮﺍی ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺍﻡ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ

ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﯼ طناب ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﺭﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﻭﺭ ﺷﺪ،

ﻭ ﺍﻻﻥ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﻭ ﺑﯽ ﭘﻮﻝ ﻭ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﯾﻢ.

ﻫﻨﻮﺯ ﺻﺤﺒﺖ ﺯﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ،

درب خانه حضرت داوود(ع) را زدند،

و ايشان اجازه ورود دادند،

ده نفر از تجار وارد شدند

و هرکدام کيسه صد ديناری را مقابل حضرت گذاشتند

و گفتند اينها را به مستحق بدهيد.

حضرت پرسيد علت چيست ؟!

ايشان گفتند: در دريا دچار طوفان شديم

و دکل کشتی آسیب ديد و خطر غرق شدن بسيار نزديک بود که

درکمال تعجب پرنده ای طنابی بزرگ به طرف ما رها کرد،

و با آن قسمتهای آسيب ديده کشتی را بستيم

و نذر کرديم اگر نجات يافتيم هر يک صد دينار به مستحق بدهيم.

حضرت داوود(ع) رو به آن زن کرد و فرمود:

خداوند برای تو از دريا هديه ميفرستد و تو او را ظالم می نامی،

اين هزار دينار بگير و معاش کن

و بدان خداوند به حال تو بيش از ديگران آگاه هست.